Nasza wycieczka rozpoczyna się na stacji PKP w Puszczykowie. Budynek stacji pochodzi z około 1905 roku i objęty jest ochroną konserwatora zabytków. Puszczykowo położone jest przy linii kolejowej Poznań-Wrocław, na lewym brzegu Warty, w obrębie Poznańskiego Przełomu Warty i sąsiadującej wysoczyzny morenowej. Liczy prawie 9 tysięcy mieszkańców. Miasto powstało z połączenia czterech osad: Niwki, Starego Puszczykowa, Puszczykówka i tzw. Nowego Puszczykowa. Najstarszą osadą jest znajdująca się nad brzegami Warty Niwka, o której pierwsze wzmianki pochodzą z 1302 roku. Nieco później powstało położone na wysoczyźnie Stare Puszczykowo, notowane w 1387 roku. Intensywna zabudowa miasta rozpoczęła się w XIX wieku, po uregulowaniu biegu Warty. W 1856 roku przeprowadzono linię kolejową. W tym czasie Puszczykowo zaczęło nabierać charakteru miejscowości letniskowej, czemu sprzyjał korzystny mikroklimat oraz malownicze położenie w dolinie Warty. W 1962 roku Puszczykowo uzyskało prawa miejskie. W latach 1957 – 1994, przy ul. Wysokiej 5, mieściła się siedziba Dyrekcji Wielkopolskiego Parku Narodowego (obecnie znajdująca się w Jeziorach, nad Jez. Góreckim). Do czerwca 1998 roku, przy ul. I. Dąmbskiej, było czynne Muzeum Przyrodnicze WPN, otwarte 3 sierpnia 1952 roku, a więc na kilka lat przed formalnym utworzeniem Parku. Ekspozycję muzealną przeniesiono w 1998 roku do utworzonego w Jeziorach Ośrodka Muzealno-Dydaktycznego, obecnie Centrum Edukacji Ekologicznej.
Wychodząc ze stacji PKP, przekraczamy tory i wędrujemy ulicą Poznańską w kierunku miasta. Wkrótce po prawej stronie widzimy wybudowany przed pierwszą wojną światową polski dom wycieczkowy SILVA, będący w czasie działań wojennych miejscem spotkań licznych polskich organizacji konspiracyjnych, działających na tym terenie. Puszczykowskie Góry Obecnie, mieszczą się w nim mieszkania prywatne oraz biblioteka publiczna. Z ulicy Poznańskiej skręcamy w prawo, w ulicę Lipową, którą dochodzimy do szosy Poznań – Mosina. Wzdłuż szosy rozciąga się stroma, porośnięta lasem, krawędź wysoczyzny morenowej. Teren ten jest objęty ścisłą ochroną i nosi nazwę „Puszczykowskie Góry”. Przekraczamy szosę i głębokim wąwozem wkraczamy w las. Czeka nas długa wędrówka przez malownicze tereny leśne Wielkopolskiego Parku Narodowego. Spotykamy tu m. in. rzadkie w Parku drzewostany z dużym udziałem buka. Droga przecina dukty leśne, dochodzi po pewnym czasie do skraju Puszczykowa, po kilkudziesięciu metrach ponownie zagłębia się w las, gdzie wielokrotnie zmienia swój kierunek, w związku z czym musimy bacznie obserwować znaki żółte na drzewach.
Po długim marszu dochodzimy do ruchliwej szosy betonowej biegnącej z Komornik do Jezior. Przecinamy drogę i wkrótce dochodzimy do szkółki leśnej WPN i zabudowań osady Jarosławiec. W 1996 roku powstała tu nowa siedziba obwodu ochronnego WPN – Jeziory. Nowoczesna szkółka leśna, o pow. 5,95 ha, została założona w 1986 roku i jest wyposażona m. in. w deszczownię oraz chłodnię na nasiona i sadzonki. Po prawej stronie drogi mijamy stację turystyczną, a tuż za nią ukazuje się Jezioro Jarosławieckie, które względu na swoje malownicze śródleśne położenie stanowi dużą atrakcję turystyczną. Warto zejść na chwilę ze szlaku nad jezioro. W sąsiedztwie jeziora rośnie piękny, stary dąb szypułkowy – pomnik przyrody. Znad jeziora wracamy na żółty szlak i wędrujemy dalej w prawo. Wkrótce na rozwidleniu dróg skręcamy w lewo i ponownie przekraczamy betonową drogę Komorniki – Jeziory. Po lewej stronie znajduje się największy w Parku głaz narzutowy, zwany Głazem Leśników, objęty ochroną jako pomnik przyrody. Napis wyryty na kamieniu głosi: Leśnikom polskim – obrońcom ojczyzny i bogactw leśnych kraju, w 1000 – lecie Państwa Polskiego – Polskie Towarzystwo Leśne 1966″. Około 200 m za głazem skręcamy w lewo i wchodzimy na teren objęty ochroną ścisłą – „Pojniki”. Mijamy śródleśne oczko wodne i dochodzimy do szosy Poznań – Mosina, a po jej przekroczeniu wchodzimy w ulicę Dworcową. Wkrótce znaki żółte odbiegają w prawo, my natomiast idziemy dalej ulicą Dworcową do stacji kolejowej Puszczykówko. Budynki stacji, wybudowane w roku 1912 są objęte ochroną konserwatora zabytków.
Jeżeli pozostało nam jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu, warto odwiedzić znajdujące się w pobliżu stacji przy ulicy Słowackiego 1, Muzeum – Pracownię Literacką Arkadego Fiedlera, gdzie możemy obejrzeć bogaty zbiór pamiątek z licznych podróży pisarza: dzieła sztuki, trofea myśliwskie, zbiory fauny z różnych stron świata.