OSOWA GÓRA – JEZIORY
Temat ścieżki: Walory przyrodnicze i kulturowe Wielkopolskiego Parku Narodowego
Przebieg: od miejsca odpoczynku na Osowej Górze do siedziby Dyrekcji Wielkopolskiego Parku Narodowego w Jeziorach
Link do mapy:
https://www.google.pl/maps/d/edit?mid=1UPCYrQ_pB8HqvDe9PsCFfV82DAqIWh4&usp=sharing
Parking: Pożegowo
Długość trasy: 5,5 km (w jedną stronę)
Czas przejścia: 3h
Opis: Na ścieżce przedstawiane są podstawowe zespoły roślinne oraz walory obszarów ochrony ścisłej. Na trasie znajduje się m.in. studnia znana z lokalnej legendy o Napoleonie Bonaparte, Jezioro Góreckie ze słynną Wyspą Zamkową oraz mająca bogatą historię siedziba Wielkopolskiego Parku Narodowego w Jeziorach. Ścieżka biegnie m.in. w podnóża najdłuższego ozu w Polsce.
Przystanki:
1. Miejsce odpoczynku na Osowej Górze. Osowa Góra (ponad 131 m n.p.m.) jest najwyższym punktem tzw. moreny pożegowskiej i zarazem najwyższym wzniesieniem w Wielkopolskim PN.
1. Miejsce odpoczynku na Osowej Górze. Osowa Góra (ponad 131 m n.p.m.) jest najwyższym punktem tzw. moreny pożegowskiej i zarazem najwyższym wzniesieniem w Wielkopolskim PN.
2. Głaz – pomnik Władysława hr. Zamoyskiego. Głaz pochodzący z Tatr, jest darem od Tatrzańskiego Parku Narodowego, upamiętniający hr. Władysława Zamoyskiego, który lasy obecnego WPN, należące wówczas do jego Fundacji Zakłady Kórnickie w całości oddał narodowi.
3.Studnia Napoleona. Według legendy Napoleon Bonaparte, zmęczony drogą, miał napić się z tej studni magicznej wody o smaku szampana. Mogło to mieć miejsce między 1806 a 1812 rokiem, gdy poszukiwał miejsca na bitwę z Rosjanami, a może jechał do Drezna lub przygotowywał się do wyprawy na Moskwę.
4.Głaz im. prof. Adama Wodziczki ustawiony został w miejscu symbolicznego otwarcia Wielkopolskiego Parku Narodowego, do którego doprowadził już w 1933 roku prof. Adam Wodziczko. Jest to głaz narzutowy, tzw. eratyk, który został przetransportowany ze Skandynawii przez lądolód, w czasie zlodowacenia leszczyńskiego.
5.Jezioro Kociołek. Jest to objęty ochroną ścisłą jedyny kocioł polodowcowy, tzw. eworsyjny, na terenie Wielkopolskiego PN. Jego głębokość wynosząca 7,5 m jest zaskakująco duża przy niewielkiej powierzchni 4,2 ha.
6. Las bukowy. Buczyna na zboczu kotła polodowcowego jest specyficznym lasem, w którym dno lasu jest silnie zacienione. Runo leśne składa się jedynie z gatunków cienioznośnych oraz geofitów – roślin kwitnących przed pojawieniem się liści na drzewach.
7.Sarnie Doły. Jest to obszar ochrony ścisłej, w którym zachowany został mszar torfowiskowy z bagienną roślinnością – torfowcami, turzycami i wełnianką pochwowatą, a także brzozą brodawkowatą, olszą czarną i sosną.
8.Obce gatunki w Parku. Wśród parków narodowych w Polsce, to w Wielkopolskim PN problem gatunków obcych, w tym inwazyjnych, jest największy. Do najbardziej problematycznych należą m.in. dąb czerwony, czeremcha amerykańska i robinia akacjowa, które degradują naturalną różnorodność siedlisk.
9.Grabina. Ten obszar ochrony ścisłej nosi imię prof. Adama Wodziczki, który jako pierwszy zabiegał o prawną ochronę terenów nad Jeziorem Góreckim. Grabina obejmuje bezcenny fragment naturalnego lasu dębowo-grabowego, tzw. grądu środkowoeuropejskiego, czyli typowej formacji roślinnej w południowo- i środkowozachodniej części kraju.
10. Jezioro Góreckie I. Od pozostałych jezior typu rynnowego w Wielkopolskim PN Jezioro Góreckie odróżnia się największą głębokością i najwyższą jakością wód, zamieszkiwanych przez ryby, np. okonia, suma, szczupaka czy objętą ochroną ścisłą kozę.
11.Jezioro Góreckie II. Z Jeziorem Góreckim związana jest słynna historia Wyspy Zamkowej, na której mieszkali przez 6 lat Klaudyna z Działyńskich Potocka wraz z mężem Bernardem.
12. Dyrekcja Wielkopolskiego Parku Narodowego. Budynek obecnej siedziby Wielkopolskiego PN, wzniesiony w czasach drugiej wojny światowej, dziś służy ochronie największych wartości przyrodniczych regionu.
Dodatkowe informacje:
Trasa kończy się na północnym wschodzie Jeziora Góreckiego przy punkcie widokowym na Wyspę Zamkową. Wart uwagi jest również ogródek petrograficzny tuż obok budynku Dyrekcji Wielkopolskiego Parku Narodowego. Istnieje możliwość zakupu przewodnika do ścieżki.